هرچه سن ما بالا می رود، لایه پوستی نازک تر می شود، کلاژن کمتری تولید می شود، فیبرهای الاستین فرسوده می شوند و این تغییرات در ساختار پوست ما موجب ایجاد چین و چروک و گود شدن پوست شده و پوست شل شده و بافت و ایستایی خود را از دست می دهد و این موضوع را می توان به سست شدن داربست ساختمان تشبیه کرد که اگر استقامت خود را از دست بدهد، فرو می ریزد و دیگر تحمل وزن های وارده را نخواهد داشت.

درمان پلاسما پن یک روش انقلابی برای ترمیم، معکوس سازی و کاهش این اثرات و در نتیجه جوان سازی عالی صورت و بدن به کمک فناوری روز دنیا می باشد. اشاره به این نکته حائز اهمیت است که پلاسما یک تکنیک غیرجراحی است که در آن هیچگونه تیغ یا ابزار دیگر جراحی استفاده نمی شود. درمان پلاسما پن یک پاسخ فعال به نیاز بیماران به درمان های زیبایی است که ظاهری عالی ارائه می کند و بر پایه ی روش های جراحی نیست و در نتیجه هیچگونه ریسک جراحی در آن وجود ندارد.

پلاسما پن چگونه کار می کند؟

پلاسما پن انرژی الکتریکی را به انرژی الکترواستاتیک تبدیل کرده و به نوک (میله) پلاسما پن به صورت پالس منتقل می کند. همچنین پلاسما پن یک تخلیه الکتریکی را بین دو الکترودی که با «مانع دی الکتریک عایق» از هم مجزا شده اند، ایجاد می کند. شارژ روی سطح این مانع جمع شده و یک نوری از پلاسما را به میله پلاسما پن منتقل می کند که کل این فرآیند یک میلیونیوم ثانیه اتفاق می افتد. به کمک جریان مداوم انرژی، پلاسما پن نیتروژن و اکسیژن هوا را یونیزه کرده و گاز پلاسما تولید می کند. گاز پلاسما مانند یک قوس الکتریکی کوچک است که مشابه یک جریان رعد و برق است و به کمک آن نواحی پوستی و زیرپوستی که مشکلات زیبایی دارند بدون منتشر شدن حرارت ناخواسته به نواحی پیرامون آنها درمان می شوند.

پلاسما پن

زمانی که قوس الکتریکی—پلاسما—با سطح پوست برخورد می کند، حرارت منتشر شده و در سرتاسر لایه برجسته به روپوست تبدیل می شود که حاوی سلول های فیبروبلاست است. نتیجه، منقبض شدن و تنگ شدن سلول های پوستی است. در نتیجه، پوست اضافه کاهش یافته و به تنگ شدن، لیفت شدن و کاهش چروک پوست منجر می شود. بیشتر روش های ترمیم سطح پوست بر پایه ی ایجاد صدمه کنترل شده به پوست صورت می گیرند که ویژگی ترمیم پوستی را فعال می کند و این کار به مدل سازی مجدد پوست و بهبود علائم متعدد افزایش سن منجر می شود.

اگرچه لایه های پوست جراحت کنترل شده ای توسط پلاسما پن (از طریق حرارت، تکه تکه شدن، تبخیر-تصعید و تنگ شدن) را دریافت می کنند، اما مانند روش لیزر کاهنده دچار سوختگی نمی شوند و در حین فاز درمان هیچگونه زخم بازی وجود نخواهد داشت. این موضوع بسیار مهم است چون این روش ریسک ایجاد عوارض جانبی از قبیل باقی ماندن جای زخم، عفونت یا کمبود رنگدانه را کاهش می دهد.

پس از درمان بخش هایی از پوست به صورت پوست روی زخم خشک می شود. خوب شدن این بخش ها نیازمند گذر 5 تا 7 روز است و در طی این مدت باید پوست تمیز (از ضدعفونی و آب ولرم استفاده کنید) و مرطوب نگه داشته شود. به کمک ایجاد جراحت کنترل شده به سلول های خاصی از پوست، تنگ شدن پوست، تقسیم سلولی، تکثیر سلولی و تولید کلاژن بوجود می آید. این کار نه تنها به بهبود منقبض شدن، تون و بافت پوست می شود، بلکه از بروز جای زخم جلوگیری کرده و مشکلات پوستی رایج را بهبود بخشیده و فرم پوست را تقویت می کند.

مزیت های پلاسما پن نسبت به جراحی

1- عدم تزریق

2- عدم برش پوست

3- نیازی به بخیه نیست

4- روشی بسیار کم خطر

5- عوارض جانبی بسیار کم و استراحت بسیار کم

6- روشی سریع و آسان

7- بیشتر بیماران می توانند همان روز سر کار بروند

8- عدم نازک شدن پوست

9- صرفه جویی قابل توجه در هزینه ها

استفاده از پلاسما پن در موارد زیر توصیه نمی شود

پلاسما پن برای بیشتر افراد و بیشتر پوست ها و بافت ها مناسب است اما برای موارد زیر استفاده از این روش توصیه نمی شود:

1- اگر پوست تیره تری دارید (نوع پوست شماره 6 در مقیاس فیتزپاتریک)

2- اگر پوست شما مستعد ایجاد جای زخم یا برآمدگی پس از التیام زخم است

3- اگر هر یک از این موارد را دارا می باشید: بیماری های شدید پوستی، زخم های باز، لوپوس، پسوریازیس یا ویتیلیگو (برص)

4- اگر به هر یک از محصولات مورد استفاده در حین درمان حساسیت یا آلرژی دارید

5- اگر سابقه درمان با داروهای رقیق کننده خون یا درمان با طلا دارید یا اگر در یکسال گذشته داروی آکوتان استفاده کرده اید.

6- اگر باردار هستید، مادر شیرده هستید، سیستم ایمنی ضعیف یا هر گونه اختلال نقص سیستم ایمنی دارید.