اگرچه میکرودرم درمان بی خطری است، اما برای همه بهترین درمان محسوب نمی‌شود. برخی از انواع پوست و بیماری های پوستی نتایج منفی دربر دارند. برای برخی از بیماران، این روش حتی ممکن است به ایجاد اثر زخم نیز منجر شود. بیمارانی که خطوط یا چروک در صورت خود دارند، لک‌های ناشی از افزایش سن، آفتاب سوختگی، رنگدانه نا متقارن، منافذ بسته در صورت، مشکلات بافتی پوست یا اثر زخم روی صورت خود دارند، کاندیداهای خوبی برای انجام میکرودرم هستند. بیمارانی که آکنه دارند می‌توانند از درمان میکرودرم بهترین استفاده را بنمایند. اسپری کردن میکروکریستال‌ها می‌تواند نقص‌ها یا بیماری‌های پوستی را از بین برده یا بهبود بخشد و این کار را از طریق برداشتن سطح فوقانی سلول‌های مرده یا آسیب دیده پوست به منظور نمایان شدن پوستی جدید و تازه انجام دهد.

چه کسانی کاندیدای ایده آل این درمان هستند؟

بهترین کاندیداها برای میکرودرم، اشخاص سالمی‌هستند که بیماری یا نقص پوستی نسبتاً خفیفی دارند و انتظارات واقع گرایانه از قابلیت‌های میکرودرم دارند. چون روش میکرودرم، روشی ملایم و غیرتهاجمی‌است که نمی‌تواند پوست آویزان یا چروک‌های عمیق را درمان کنند، این مشکلات باید توسط روش‌های دیگری مانند لیفت صورت، تنگ کنندگی پوست با لیزر رفع شوند.

چه کسانی کاندیدای خوبی نیستند؟

این درمان برای افرادی زیر توصیه می‌شود: افرادی که جای زخم عمیقی دارند، کلوئید فعال دارند، ضایعات تشخیص داده نشده ای دارند، اخیراً دچار هرپس شده اند، روی صورت خود زگیل دارند، آکنه فعال دارند (مراحل 3 و 4)، اختلال سیستم ایمنی خودکار دارند یا مبتلا به بیماری دیابت هستند. زنان باردار نیز نباید از این درمان استفاده کنند. کاندیداهایی که اخیراً لایه برداری شیمیایی یا روش‌های دیگری مانند تزریق کلاژن داشته اند پیش از استفاده از این درمان باید دو تا سه هفته منتظر بمانند. افرادی که می‌خواهند از این درمان استفاده کنند نیز نباید چند هفته پیش از درمان از موم استفاده کرده یا برنزه نمایند. افرادی که اثرات زخم عمیق، چروک‌های صورت یا نقص‌های پوستی متوسط تا شدید بر روی صورت خود دارند، باید درمان‌های قوی تر مانند لایه برداری شیمیایی، درم ابریژن یا درمان لیزری استفاده نمایند.